Tenosynoviitis / Tendinitis van
M. Tibialis Posterior

Een Tenosynoviïtis is een ontsteking van de peesschede van de pees M. Tibialis Posterior.
Bij Tendinitis van de pees M. Tibialis Posterior, is er sprake van een ontsteking van de pees.
Tenosynoviitis en tendinitis van de pees M. Tibialis Posterior zijn progressief verlopende aandoeningen.
De klachten zullen, indien de aandoeningen niet worden behandeld, steeds erger worden.

De pees M. Tibialis Posterior geeft ondersteuning aan het voetgewelf.
Bij een lang bestaande ontsteking aan deze pees kan een disfunctie van de spier en daarmee een afvlakking van het mediale voetgewelf, de binnenkant van de voet, ontstaan.
De hele voetzool maakt dan contact met de vloer waarop men staat.

Het is een overbelastingsklacht, die zich vaak voordoet bij sporters, zoals bij langeafstandlopers en basketballers, maar ook dansers en mensen, die zwakke enkels hebben, of eerder een verstuikte enkel hebben gehad, kunnen ermee worden geconfronteerd.
Ook traumatische letsels en afwijkingen aan gewrichten, spieren en/of  ledematen kunnen een rol spelen bij het ontstaan van deze aandoening.

Het begint met een peesontsteking van de binnenenkel, met pijn en zwelling.
De pees degenereert en verscheurt. Hierdoor ontstaat een platvoet.
Er zijn 4 stadia te onderscheiden in de ontwikkeling van deze aandoeningen.
In het laatste stadium verstijft de voet in deze scheefstand. 

• Overbelasting door hardlopen, wandelen of dansen
• Repetitieve belasting van de pees
• Traumatische letsels
• Afwijkingen aan gewrichten, spieren en/of ledematen
• Standsafwijking van de voet
• Afwijkend looppatroon
• Overgewicht
• Leeftijd
• Genetisch bepaald
• Hoge bloeddruk
• Diabetes

• Zeurende pijn onder/achter de enkel, tijdens belasting, afnemend in rust
• Pijn ter hoogte van de voetboog
• Pijn bij het naar binnen kantelen van de voet (inversie)
• Pijn bij het naar buiten kantelen van de voet (exversie)
• Doorzakken van de voet
• Pijn bij palpatie

Er zijn 4 stadia te onderscheiden, t.w.:

Stadium 1

• Ontsteking van de pees M. Tibialis Posterior
• Er is pijn en milde zwelling van de binnenenkel
• De pees is nog intact en er is geen scheefstand van de voet

Stadium 2

• De pees is verscheurd
• Progressieve afplatting van de voetboog
• Ontwikkeling platvoet
• De voet kan nog in de juiste stand worden teruggebracht

Stadium 3

• Het onderste enkelgewricht is verstijfd

Stadium 4

• De gehele enkel is verstijfd

• Het (sport)schoenadvies van de podotherapeut ter harte nemen
• De oefeningen die u hebt meegekregen dagelijks toepassen
• De podotherapeutische inlegzolen zult u waarschijnlijk altijd moeten dragen
• De intensiteit van uw bewegingspatroon aanpassen

• De podotherapeut onderzoekt uw klachten en maakt hierbij onder andere gebruik van echografie
• Ook een analyse van uw looppatroon en de druk van uw voeten zal worden ingezet
• Afhankelijk van het stadium waarin de aandoeningen zich bevinden, kunnen corrigerende podotherapeutische inlegzolen worden gemaakt, toegespitst op uw persoonlijke situatie
• Bij een gedeeltelijke scheur in de pees kan het noodzakelijk zijn om gedurende 3 maanden hoge wandelschoenen te dragen
• Daarnaast wordt een (sport)schoenadvies gegeven met speciale aandacht voor zoolmateriaal, ballijn, hakhoogte, stabiliteit bovenwerk, stevig contrefort, etcetera
• Andere therapieën kunnen worden ingezet zoals taping, koelen, relatieve rust en spierversterkende oefeningen
• In stadium 3 en 4 kan alleen chirurgisch ingrijpen en orthopedisch schoeisel hulp bieden
• Een evaluatiemoment volgt 6 tot 10 weken na het starten van de definitieve therapie

• Het te verwachten resultaat is goed tot klachtenvrij
• De therapie moet soms, afhankelijk van de oorzaak, blijvend worden toegepast

• Wanneer orthopedisch schoeisel nodig is wordt u doorverwezen naar een orthopedisch schoenmaker
• Als de behandeling niet voldoende aanslaat kan chirurgisch ingrijpen noodzakelijk zijn
• Bij de huisarts kunt u hiervoor om een verwijzing vragen
• Wanneer sprake is van een ver gevorderd stadium van de aandoening, bij stadium 3 of 4, is een chirurgische aanpak noodzakelijk