Tenosynoviitis / Tendinitis van
M. Tibialis Anterior

De Tibialis Anterior is de voorste scheenbeenspier, een grote spier aan de buitenzijde van het scheenbeen. Deze spier loopt, net onder de knie, aan de buitenzijde van het scheenbeen, tot de binnenzijde van de voet.
Boven de voet gaat de spier over in een pees, de Tibialis Anteriorpees. Deze hecht aan het eerste middenvoetsbeentje.

Om uw voet op te kunnen tillen of naar binnen te kunnen draaien, gebruikt u de voorste scheenbeenspier en -pees. Deze zorgen er ook voor dat u uw voet zachtjes neer kunt zetten, zonder dat uw voet met een klap op de grond komt.

Tenosynoviitis is een ontsteking van de pees Tibialis Anterior en zo’n ontsteking komt vooral voor bij mensen die ouder zijn dan 30 jaar. Een ander woord hiervoor is Tendinitis.

Een pees is zacht weefsel dat een spier met een bot verbindt. Als de pees wordt overbelast, kunnen er zich kleine scheurtjes in de pees ontwikkelen. Op de plaats waar de pees aan het bot vastzit, ontstaat daardoor heftige pijn.
Als er alleen sprake is van een irritatie op die plek, noemt men dat officieel een tendinopathie.
De pees is van nature slecht doorbloed, daarom kan het lang duren voordat deze zich herstelt. Peesklachten komen het meest voor in de pols, de hiel, de schouder, de heup, de knie en in de achillespees.

Naarmate je ouder wordt, neemt de kans op een peesontsteking toe. Dat komt doordat de kwaliteit van de pezen afneemt. De kwaliteit neemt ook af als men weinig beweegt. Bewegen is dus dé manier om de kans op een peesontsteking te verkleinen. Soms is bewegen echter niet mogelijk, bijvoorbeeld vanwege een chronische ziekte, zoals reuma, een griep of een operatie. Dat is niet erg, maar bouw daarna, of als het kan, het bewegen weer langzaam op.

Om de pees zonder wrijving te kunnen bewegen, ligt er een slijmbeurs tussen de pees en het onderliggende bot. Zo’n slijmbeurs, een bursa, is een met vocht gevuld ‘zakje’ dat ervoor zorgt dat botten, spieren en pezen soepel langs elkaar heen kunnen bewegen en niet tegen elkaar aan schuren. Zowel een peesontsteking als ook een slijmbeursontsteking hebben bijna dezelfde verschijnselen, t.w. beiden ontstaan vaak acuut en geven heftige pijn.
Met een echo kan zichtbaar worden gemaakt of het om een peesontsteking of een slijmbeursontsteking gaat.
Dit kan voor de behandeling belangrijk zijn, omdat een slijmbeursontsteking – in tegenstelling tot een peesontsteking – wel goed kan reageren op een injectie met corticosteroïden of ontstekingsremmende tabletten.

Bij een peesontsteking kan men best even afwachten hoe de pijnklachten zich ontwikkelen. Blijf bewegen, maar voorkom overbelasting. Blijven de klachten bestaan of u heeft geen idee hoe de klachten zijn ontstaan, dan is het  beter de hulp van de huis-/sportarts of een podotherapeut in te schakelen.
Een peesontsteking gaat bijna altijd vanzelf over. Toch is het verstandig om na te gaan wat de oorzaak van de  overbelasting is. Dan kunt u daar iets aan doen. Ook is het belangrijk om in beweging te blijven. Anders kan het maanden of zelfs wel jaren duren voordat de klachten helemaal weg zijn.

Bij een geïrriteerde pees is de kans veel groter, dat er opnieuw problemen ontstaan, dan bij een ‘gezonde’ pees. Bij wandelaars van wandelevenementen, die een achillespeesblessure hebben gehad, komt zo’n blessure bijvoorbeeld geregeld terug. Hoe groot de kans op terugkeer is, is per pees verschillend. Het is afhankelijk van hoe zwaar de pees wordt belast en wat de oorzaak is van de overbelasting.

Aan de pees kunnen verschillende ontstekingen en/of irritaties ontstaan, bijvoorbeeld een ontsteking van de aanhechting van de pees in de voet (tendinitis), een pees verdikking/irritatie (tendinopathie) en een ontsteking van de peesschede (tenosynoviitis). De peesschede is een soort kokertje dat de pees beschermt en waarin de pees glijdt.
Ook kan een pees gedeeltelijk of geheel scheuren (ruptuur). Soms is het niet de pees zelf die klachten geeft, maar komen de klachten door structuren, die net naast de pees liggen, zoals de slijmbeurs, die tussen de pees en het bot ligt of het bandje dat over de pees heen ligt en de pees op zijn plek houdt (het retinaculum).
Hoewel het om één en dezelfde pees gaat, zijn de aandoeningen aan deze pees heel verschillend en moeten ook verschillend worden behandeld.

Vrouwen van middelbare leeftijd hebben het vaakst last van een ontsteking aan de pees.
Bij mannen rond de 60-70 jaar komt een scheuring (ruptuur) van de pees het meest voor.

• Overbelasting
• Intensief sporten
• Het beroep dat men uitoefent
• Langdurige, lichte overbelasting
• Het bespelen van een muziekinstrument
• Verkeerde beweging, bij een overbelaste pees
• Onwetendheid mbt het ontstaan van een peesontsteking

• De belangrijkste symptomen van een peesontsteking zijn hevige pijn en irritatie
• Soms is de plek waar de pees zit rood en gezwollen
• Ochtend stijfheid 
• Tintelingen in uw spieren zijn een voorbode voor een peesontsteking
• Verminderde kracht in een lichaamsdeel, bijvoorbeeld in uw voet(en)

Er zijn drie fasen in de klachten te onderkennen, t.w.:

• In het beginstadium doet de pijn zich alleen voor na een zware inspanning en ebben de klachten binnen een paar uur weg
• In een volgend stadium doet de pees ook pijn bij gewone bezigheden, zonder dat hij echt wordt belast
• Nog later is de pijn er voortdurend en wordt bewegen steeds moeilijker en pijnlijker

• Bij een peesontsteking is het belangrijk in beweging te blijven, maar wel ‘in controle’
• Probeer te achterhalen wat de oorzaak is van uw klachten en pas uw gedrag/activiteiten daarop aan
• Train in een rustig tempo
• Houd ook rust
• Neem voldoende tijd om te herstellen na inspanning
• Sporten is goed, maar voorkom overbelasting van de pees
• Zodra u tintelingen gewaar wordt, is het noodzakelijk uw lichamelijke inspanningen aan te passen
• Gebruik ook altijd pijnstillers, bij voorkeur Paracetamol, wat help de pijn te verlichten, waardoor ‘normale’ belasting en beweging beter mogelijk is en geforceerde bewegingen door de pijn voorkomt
• Slik geen Aspirine of Ibuprofen omdat de pees daar niet goed op reageert
• Raadpleeg een arts om de ontsteking te laten behandelen
• Draag de podotherapeutische inlegzolen altijd
• Doe de oefeningen die u aangereikt heeft gekregen

• De podotherapeut zal onderzoeken wat de oorzaak is van de klacht 
• Echografie kan worden ingezet om een diagnose te stellen
• Om de pees te ontlasten kunnen podotherapeutische inlegzolen worden vervaardigd, die corrigerend werken en als zodanig het herstel van de pees bevorderen
• Ook kan de podotherapeut rekoefeningen meegeven, zogeheten ‘excentrische training’. Hierdoor worden nieuwe bloedvaatjes gevormd, waardoor de doorbloeding van de pees beter wordt en sneller zal herstellen
• Tapen kan helpen om de klachten te verminderen, de doorbloeding van de huid te verbeteren en de pees tijdens belasten te beschermen

• Het herstel kan wisselend verlopen en is onder andere afhankelijk van de mate van vermindering van de overbelasting en het nemen van voldoende rust
• Een peesontsteking gaat bijna altijd vanzelf over
• Bij een peesontsteking kan men best even de ontwikkeling van de pijnklachten afwachten, maar blijven bewegen is erg belangrijk. Anders kan het maanden of zelfs jaren duren voordat de klachten helemaal weg zijn

• Blijven de klachten bestaan of u heeft geen idee hoe de klachten zijn ontstaan, dan is het  beter de hulp van de huis-/sportarts of een fysiotherapeut in te schakelen