Marsfractuur (botbreuk of botscheur in middenvoetsbeentje)

Een marsfractuur, ook wel vermoeidheidsbreuk genoemd, is een typische overbelastingsblessure, in een van de vijf lange middenvoetsbeentjes, die de enkel met de tenen verbindt. Het wordt ook wel een stressfractuur genoemd.
Het is een heel vervelende blessure, die vooral voor komt bij hardlopers en lange afstand wandelaars. Het is een blessure die plotseling kan ontstaan, maar ook geleidelijk door pure overbelasting.

Een marsfractuur wordt veroorzaakt door te veel druk op de middenvoetsbeentjes. In het begin ontstaan er scheurtjes in het bot. Naarmate de druk langer voortduurt zal het bot op die plaats breken.

Als deze blessure naar voren komt, ontstaat het besef hoe afhankelijk de mens van zijn voeten is. Naast de bewegingsvrijheid, die men door deze aandoening verliest, is het herstel ook lastig. Dit komt omdat het hele lichaamsgewicht op de voeten steunt en er niet veel nodig is, om terug te vallen op de oude situatie.

De naam van de stressfractuur is van oudsher afkomstig uit de militaire wereld en was, bij pas in dienst gekomen soldaten, een bekende aandoening, als gevolg van het veelvuldig marcheren.
Het woord Marsfractuur, is afgeleid van het Engels woord ‘march fracture’.

Een Marsfractuur is een blessure die heel veel voor komt.
Een gebroken middenvoetsbeentje is niet altijd zichtbaar op een röntgenfoto.
Het kan 6 tot 12 weken duren voordat de breuk is herstelt.

Vooral sporters tussen 18 en 30 jaar oud hebben er last van, vaak na een intensieve lichamelijke activiteit. Als iemand daarnaast ook nog een beroep uitoefent, waarin veel gestaan en/of gelopen moet worden, verhoogt dat extra de kans op het ontwikkelen van deze aandoening.

De klachten ontstaan wanneer er tussen de sportmomenten te weinig hersteltijd wordt ingelast.
De lichamelijke conditie van een patiënt kan ook een rol spelen bij het krijgen van een Marsfractuur, bijvoorbeeld door ouderdom, of door het hebben van osteoporose of reumatoïde artritis.

• Plotselinge toename van de intensiteit, duur of frequentie van een training en te weinig hersteltijd
• Overbelasting van de druk op de middenvoetsbeentjes
• Training in heuvel- en bergachtig gebied
• Pijnsignalen negeren
• Spreidvoeten
• Overpronatie
• Krachtverlies in de voet- en/of kuitspieren
• Neurologische klachten bij diabetici
• Ouderdom
• Reumatoïde artritis
• Osteoporose (botontkalking)

• Plotselinge of geleidelijk ontstane pijnklachten
• Toenemende pijn in de voorvoet tijdens dagelijkse activiteiten 
• Roodheid en zwelling op de plek van de breuk
• Moeilijk kunnen lopen
• Problemen bij het afwikkelen van de voet

• Neem voldoende rust
• Hervat een activiteit pas als er geen symptomen meer aanwezig zijn
• Bouw voldoende hersteltijd in na een activiteit
• Draag de speciale podotherapeutische inlegzolen 
• Neem het schoenadvies ter harte
• Doe oefeningen om de kracht in de spieren van het bovenbeen, de kuit- en de voeten te versterken of te behouden

• Vilttherapie kan worden toegepast als tijdelijke therapie, bedoeld om de breuk direct te ontlasten
• Taping kan eveneens helpen ter verlichting van de pijn en het bevorderen van het herstel
• Manueel therapie kan eventueel worden ingezet om de stand van de middenvoetsbeentjes te corrigeren
• Het aanmeten van podotherapeutische inlegzolen zal nodig zijn om de pijnlijke plek definitief te ontlasten
• Een schoenadvies geven om de klachten te reduceren of zelfs te voorkomen
• Spierversterkende oefeningen meegeven

• Als u zich aan de adviezen van de podotherapeut houdt, voldoende rust neemt en de spierversterkende oefeningen doet, voor de spieren van de voeten, kuiten en bovenbenen, is het te verwachten herstel goed

• Voor oefeningen kan ook een fysiotherapeut worden ingeschakeld